ปลา 13 ชนิดที่คุณควรคิดให้รอบคอบก่อนซื้อ - โต๊ะชิม (2023)

สื่อคงที่ / Shutterstock / Getty

โดยเกร็ก เบเกอร์/4 เมษายน 2023 16:47 น. EST

เราทราบดีว่าผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้เพิ่มปลาในอาหารของคุณเพื่อเพิ่มสุขภาพหัวใจและชะลอผลกระทบทางจิตใจของวัย เนื่องจากแร่ธาตุ วิตามิน และกรดไขมันโอเมก้า 3 เชื่อกันว่าปลาช่วยพัฒนาการทางร่างกายและสติปัญญาก่อนคลอดและในครรภ์ มากินปลากันดีกว่า แต่อะไรหยุดเรา?

การหาปลาที่เหมาะสมอาจเป็นปัญหาได้เมื่อพยายามทำสิ่งที่ถูกต้องเพื่อตัวคุณเองและโลกใบนี้ไปพร้อมๆ กัน เราไม่ได้ใจดีต่อสิ่งแวดล้อมทางทะเล ดังนั้นผู้บริโภคควรหลีกเลี่ยงปลาบางชนิดด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ เช่น การมีโลหะหนักที่มีความเข้มข้นสูงหรือคุณสมบัติอื่นๆ ที่ไม่เหมาะสม ในกรณีอื่นๆ การจับปลามากเกินไปหรือเทคนิคการจับปลาที่น่าสงสัยทำให้ประชากรในทะเลตกอยู่ในความเสี่ยง แต่มหาสมุทรนั้นกว้างใหญ่ และในหลายกรณี สัตว์ที่จับปลามากเกินไปในที่แห่งเดียวก็มีประชากรที่มีสุขภาพดีในที่อื่น และในทางกลับกัน ดังนั้น การรู้ว่าปลาของคุณคืออะไร มาจากไหน และจับหรือเลี้ยงอย่างไรจะช่วยให้คุณตัดสินใจซื้อได้ดีขึ้น

ด้วยจิตวิญญาณนั้น เราได้รวบรวมรายชื่อปลาที่ควรหยุดชั่วคราว ไม่ว่าจะเป็นผลกระทบด้านสุขภาพสำหรับตัวคุณเองและครอบครัวของคุณ หรือผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ปัจจัยเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรซื้อ แต่ให้พิจารณาข้อมูลที่มีอยู่เพื่อทำการซื้ออย่างมีข้อมูล

DRN สตูดิโอ/Shutterstock

ปลาไทล์ฟิชมีความกว้างตามแนวชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐอเมริกาและอ่าวเม็กซิโก พวกเขาชอบกระแสน้ำอุ่นที่ไหลลึกใกล้ขอบไหล่ทวีป และพวกมันเป็นปลาหลากสีสันที่มีลายสีเขียว เหลือง และขาว ซึ่งทำให้พวกมันได้รับสมญานามว่า "ตัวตลกแห่งท้องทะเล" อาหารของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นกุ้งซึ่งให้รสชาติของปลาทำให้นึกถึงกุ้งก้ามกรามหรือปูซึ่งเพิ่มความต้องการของตลาด น่าเสียดายที่ปลาไทล์สีทองที่พบในอ่าวมีปริมาณปรอทเกือบแปดเท่าของปลาสปีชีส์เดียวกันที่พบในมหาสมุทรแอตแลนติก

เนื่องจากสารปรอทในอาหารทะเลเป็นสาเหตุที่น่ากังวลการบริหารมหาสมุทรและบรรยากาศแห่งชาติ(NOAA) ได้ทำการศึกษาระหว่างปี 2010 ถึง 2016 เพื่อระบุตำแหน่งของสารปรอทสูงในอ่าวและสายพันธุ์ที่ได้รับผลกระทบจากสารปรอทนั้น ผู้ต้องสงสัยตามปกติเช่นนักล่าเอเพ็กซ์และสัตว์ทะเลมีรายชื่อปลาที่มีสารปรอทสูง แต่ปลาไทล์ฟิชไม่เหมาะกับรุ่นใดรุ่นหนึ่ง ดังนั้น แหล่งที่มาของความเข้มข้นของปรอทยังคงไม่ชัดเจน

อันเดรย์ สตารอสติน/Shutterstock

มาร์ลินเป็นนักล่าขั้นสูงสุด ควบคุมประชากรอื่นๆ ผลข้างเคียงที่น่าเสียดายสำหรับมนุษย์ที่มีผู้ล่าเช่นปลามาร์ลินคือสารปรอทซึ่งมักอยู่ในปริมาณที่ยอมรับได้ในปลาขนาดเล็กจะสะสมในร่างกายของปลามาร์ลินและมักมีระดับสูงจนเป็นอันตรายสำหรับการบริโภคของมนุษย์ ดังที่อธิบายโดยวิทยาศาสตร์อเมริกัน.

อีกแง่มุมหนึ่งที่ต้องพิจารณาคือจำนวนประชากร ในกรณีของสถานที่และวิธีการจับปลาที่กำหนดความยั่งยืนของประชากร ปลามาร์ลินสีน้ำเงินถูกพิจารณาว่ามีการจับปลามากเกินไปในอ่าวเม็กซิโก ตามข้อมูลของทรัสต์เพื่อการกุศลของ PEW. ตลอดส่วนที่เหลือของบทความ คำว่า overfished หมายถึงอัตราการจับที่เกินอัตราการสืบพันธุ์ของสายพันธุ์ โดยที่จำนวนประชากรลดลงจนน่าเป็นห่วง แต่ปลามาร์ลินสีน้ำเงินในมหาสมุทรแปซิฟิกถือเป็น "ตัวเลือกอาหารทะเลที่ชาญฉลาด" โดย NOAA และไม่ประสบปัญหาจากการประมงเกินขนาด ในกรณีของปลากระโทงแทงในอ่าว Gulf marlin จะใช้เส้นยาวบนผิวน้ำที่สามารถยืดได้ถึง 30 ไมล์ในการตกปลาโดยมีเป้าหมายเป็นปลาชนิดอื่น และปลามาร์ลินมักจะถูกจับโดยไม่ได้ตั้งใจจากเทคนิคนี้ ในการประมงในมหาสมุทรแปซิฟิก มีข้อบังคับสำหรับการตกปลาทูน่าและปลากระโทงดาบที่ลดปลามาร์ลินเป็นเป้าหมายโดยไม่ได้ตั้งใจ

บิ๊กซี สตูดิโอ/Shutterstock

ไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงปลานิลโดยสิ้นเชิงหากคุณตรวจสอบฉลากของประเทศต้นทาง ฮอนดูรัส เม็กซิโก และเอกวาดอร์ล้วนเป็นผู้ผลิตปลาที่มีความรับผิดชอบ ประเทศเหล่านี้มีกฎระเบียบในการเลี้ยงปลานิลด้วยวิธีที่ลดผลกระทบ รวมทั้งลดปลาป่นในอาหารของตนให้เหลือน้อยที่สุดและบำบัดน้ำเสีย การทำฟาร์มในร่มในถังกรองแบบหมุนเวียนเป็นวิธีที่นิยม ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมภายนอกให้เหลือน้อยที่สุด และลดความเสียหายอย่างไร้มนุษยธรรมต่อผู้ล่าและศักยภาพในการหลบหนี เราจะดูว่าทำไมสิ่งเหล่านี้จึงสำคัญต่อไป

ปลานิลที่เลี้ยงในฟาร์มของจีนนำเสนอปัญหาหลายประการ ประการแรกคือวิธีการเลี้ยงที่โดดเด่นซึ่งก็คือบ่อ คอกน้ำตื้นเหล่านี้มุ่งความสนใจไปที่พลเมืองของปลาและของเสียจากพวกมัน บ่อเหล่านี้มักจะตั้งอยู่ในพื้นที่น้ำท่วมซึ่งเพิ่มโอกาสที่ปลานิลจะหลบหนี เมื่อทำเช่นนั้น พวกมันครอบครองเสบียงอาหารและทรัพยากรอื่นๆ ที่สายพันธุ์ท้องถิ่นพึ่งพาอาศัย นอกจากนี้ยังมีหลักฐานการใช้ยาปฏิชีวนะและยาต้านจุลชีพอย่างผิดกฎหมาย และสงสัยว่ามีการดื้อยาปฏิชีวนะในปลาด้วย

มักส์ ทาร์คิฟสกี/Shutterstock

ก่อนที่เราจะมุ่งสู่เส้นทางปลาที่ยาวไกลกับประเด็นเรื่องความยั่งยืน เรามาพูดถึงคนๆ หนึ่งที่อาจไม่ได้มีไว้กิน Escolar เป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมการตกปลาทูน่าที่อยู่ในเมนูร้านอาหารมาตั้งแต่ปี 1990 รูปแบบการสร้างแบรนด์ล่าสุดปรากฏบนเมนูซูชิในชื่อ "ทูน่าขาว" มีปัญหากับ escolar แม้ว่า; ปริมาณสูงสุดที่มนุษย์ควรกิน escolar คือ 6 ออนซ์ต่อหนึ่งที่นั่ง อ้างอิงจากแคลิฟอร์เนีย ซี แกรนต์.

เหตุผลนี้อยู่ในชื่ออื่นๆ ของ Escolar เช่น (ละหุ่ง) oil fish หรือ Butterfish นอกเหนือจากชื่อเรียกผิดๆ ของปลาทูน่าขาว ชื่อเหล่านี้ได้มาจากคุณสมบัติเป็นยาระบายหรือยาระบายของ escolar ที่เกิดจากการแต่งหน้าตามร่างกายของปลา ประมาณ 20% ของน้ำหนักตัวของ escolar ประกอบด้วย esters ขี้ผึ้งที่ย่อยไม่ได้ทั้งหมดและก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหารในผู้ที่กินมากเกินไป เนื่องจากคุณสมบัติเหล่านี้และการติดฉลากผิดบ่อยครั้ง อิตาลีและญี่ปุ่นจึงสั่งห้ามขายปลาชนิดนี้

NPDstock/Shutterstock

นักชิมให้รางวัลทูน่าครีบน้ำเงินจากเนื้อมันเยิ้ม และคุณอาจรู้จักจากชื่อซูชิว่า Toro หรือ Hon-Maguro หรือ Otoro สำหรับส่วนท้องที่มีไขมันมากกว่า มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไปคนในสหรัฐอเมริกาเคยถือว่าครีบน้ำเงินเป็นปลากีฬาที่ประเมินค่าไม่ได้มีค่าน้อยต่อมนุษย์ แรงกดดันต่อประชากรครีบน้ำเงินระเบิดขึ้นเมื่อพวกมันมีมูลค่ามากขึ้นบนจาน อย่างไรก็ตาม การประเมินจำนวนประชากรของปลาครีบน้ำเงินแปซิฟิกในขณะนี้อยู่ที่น้อยกว่า 10% ของจำนวนเดิมซูชิที่ยั่งยืน. ประชากรครีบน้ำเงินแอตแลนติกอยู่ในเรือลำเดียวกัน แต่การริเริ่มการจัดการจาก NOAA ได้เปลี่ยนความกดดัน และจำนวนประชากรเหล่านั้นดูเหมือนจะดีขึ้น

ดังนั้นตัวเลือกเชิงตรรกะต่อไปคืออะไร การเลี้ยงปลาทูน่าแปซิฟิกเพื่อลดแรงกดดันจากประชากรในป่าดูเหมือนจะเป็นการดำเนินการที่ดีใช่ไหม? ปรากฎว่านักล่าเอเพ็กซ์ที่ทำฟาร์มยังคงสร้างแรงกดดันต่อสิ่งแวดล้อม โดยบลูฟินต้องการโปรตีนจากปลาประมาณ 20 ต่อ 1 ต่อปริมาณปลาทูน่าที่ผลิตได้ 1 ปอนด์ นอกจากนี้ ปลาทูน่าที่เลี้ยงในฟาร์มมักไม่ได้เลี้ยงจากไข่ แต่เป็นปลาวัยรุ่นที่จับได้ในป่าที่เลี้ยงจนโตเต็มวัย ซึ่งช่วยลดแรงกดดันต่อประชากรในป่าได้เพียงเล็กน้อย

Arina P. Habich/Shutterstock

ปลาแซลมอนเป็นอาหารทะเลที่มีการบริโภคมากเป็นอันดับสองในสหรัฐอเมริกาสถาบันประมงแห่งชาติซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างกุ้งกับทูน่ากระป๋อง ในบรรดาปลาแซลมอนที่บริโภคกันทั่วโลกนั้นสภาพิทักษ์ทะเล(MSC) ระบุว่าประมาณ 72% เป็นฟาร์มเลี้ยง

การเลี้ยงจะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับที่ตั้งของฟาร์ม กฎระเบียบ และการรักษาโรคและปรสิตของปลา แนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดระบุว่าปลาแซลมอนที่เลี้ยงในฟาร์มที่ดีที่สุดมาจากโรงเรือนที่มีระบบหมุนเวียนน้ำเพื่อบำบัดน้ำเสีย ปลาแซลมอนที่เลี้ยงในฟาร์มนั้นแทบจะเป็นปลาแซลมอนแอตแลนติกโดยเฉพาะ ซึ่งมีความแตกต่างทางพันธุกรรมจากปลาแซลมอนแอตแลนติกป่า และสิ่งอำนวยความสะดวกในร่มทำให้การหลบหนีและการผสมพันธ์ของสายพันธุ์แทบเป็นไปไม่ได้

ตัวเลือกถัดไปคือปากกาสุทธิซึ่งอาจดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับตำแหน่ง ฟาร์มบางแห่งในสหราชอาณาจักรได้รับการจัดอันดับที่ดี ในขณะที่ฟาร์มบางแห่งในสกอตแลนด์ตะวันตกเฉียงเหนือไม่ได้ นิวฟันด์แลนด์และพื้นที่เฉพาะของนอร์เวย์อยู่ในเรือจัดอันดับเดียวกัน มองหาปลาแซลมอนที่เลี้ยงจากโนวาสโกเชีย พื้นที่ของชิลี บริติชโคลัมเบีย และภูมิภาคอื่นๆ ของสหราชอาณาจักร เพื่อเป็นทางเลือกที่ดีกว่าซึ่งใช้วิธีปฏิบัติที่ยั่งยืนมากขึ้น

ภาพ Krblokhin / Getty

หากการติดตามว่าจะซื้อปลาแซลมอนจากฟาร์มตัวใดเป็นเรื่องน่าสับสน ให้เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับปลาแซลมอนป่า สิ่งแรกที่ต้องรู้คือปลาแซลมอนป่าจากสหรัฐอเมริกามาจากมหาสมุทรแปซิฟิก NOAA จัดการการประมงเหล่านี้ภายใต้การอุปถัมภ์สองประการคือพ.ร.บ.สัตว์ใกล้สูญพันธุ์(ESA) ซึ่งคุ้มครองบางชนิดและพ.ร.บ.แม็กนูสัน-สตีเวนส์(MSA) ซึ่งควบคุมการประมงเชิงพาณิชย์และสันทนาการเพื่อรักษาระดับสุขภาพ ปลาแซลมอนสี่ในห้าสายพันธุ์ภายใต้ร่มของพวกมันมีประชากรอยู่ภายใต้ ESA ประชากรเหล่านี้ได้รับการสำรวจลึกลงไปถึงระดับละเอียดของแม่น้ำที่พวกเขาวางไข่ และไม่สามารถจับหรือขายได้

ในบรรดาสิ่งที่อยู่ภายใต้ MSA นั้น สถานที่ตั้งคือทุกสิ่ง ปลาแซลมอนป่าจากอลาสกาส่วนใหญ่มาจากการประมงที่ได้รับการรับรองจาก MSC แต่ยิ่งคุณลงไปทางใต้มากเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งพบคำถามมากขึ้นเท่านั้น มีความแตกต่างหลายอย่างที่ทำให้ปลาแซลมอนดีหรือไม่ดีซึ่งเกินพื้นที่ที่มีอยู่ แต่โดยสรุปหลักเกณฑ์ของ Seafood Watch เราสามารถพูดได้ว่าควรหลีกเลี่ยงปลาไชน็อกจาก Puget Sound, Columbia River Coho และ Chinook หรือ coho จากบริติชโคลัมเบียตอนใต้ และคุณควรจะเป็น ในดินแดนที่ปลอดภัย

เลโก้ 19861111/Shutterstock

แอมเบอร์แจ็คอาจไม่คุ้นเคยกับชื่อทั่วไปของคุณ แต่ชื่อเมนูซูชิของฮามาจิหรือหางเหลืองบางชนิดอาจดูเป็นมิตรกว่า ไม่ใช่ว่าแอมเบอร์แจ็คทุกคนจะน่าเป็นห่วง ประชากรแอตแลนติก Greater Amberjack (kanpachi) ไม่ใช่เหยื่อของการตกปลามากเกินไป ตามโนอาและประชากรในอ่าวก็กลับมาหลังจากปรับอัตราการจับที่ลดลง

True hamachi อำพันแจ็กญี่ปุ่น มีปัญหาบางอย่าง ตามซูชิที่ยั่งยืนประชากรอำพันแจ็กป่าในญี่ปุ่นกำลังลดลง และทางเลือกที่ดีในการเลี้ยงพวกมันในฟาร์มก็เป็นปัญหาด้วยเหตุผลหลายประการ แอมเบอร์แจ็กเป็นสัตว์นักล่าและกินปลา ซึ่งอาจต้องใช้น้ำหนักถึง 8 ปอนด์จึงจะได้ฮามาจิสำเร็จรูป 1 ปอนด์ นอกจากนี้ ปลาฮามาจิที่เลี้ยงไว้จะคัดมาจากปลาธรรมชาติ และปลาทุกตัวที่นำมาเลี้ยงจะไม่ขยายพันธุ์ในป่าเพื่อสร้างประชากรใหม่ ในที่สุดปากกาตาข่ายที่พวกเขาเลี้ยงปลาเข้มข้น โรคแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในสภาพแวดล้อมเช่นนี้และสามารถแพร่กระจายไปยังประชากรอื่น ๆ ได้ในกรณีที่หลบหนี การทำฟาร์มคอกแบบเข้มข้นยังเปลี่ยนพื้นมหาสมุทรใต้คอกให้กลายเป็นบ่อบำบัดน้ำเสีย เทคนิคการทำฟาร์มของประเทศอื่น ๆ ไม่ได้ใช้วิธีนี้ ดังนั้นให้ตรวจสอบประเทศต้นทางเมื่อซื้อ

doctor_k/Shutterstock

มักจะวางตลาดเป็นบะหรือสวายปลาดุกเอเชียได้รับความนิยมบนโต๊ะอาหารอเมริกันเนื่องจากต้นทุนต่ำและรสชาติที่เบา เป็นปลาที่แข็งแรงทนทานต่อการย่าง แต่ยังคงเนื้อสัมผัสที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนไว้บนจานสี นอกจากนี้ยังสามารถเป็นซากรถไฟที่ทำลายสิ่งแวดล้อมได้อีกด้วย

ประเด็นเกิดจากกรรมวิธีที่ใช้ในการเลี้ยง เราได้เห็นแล้วว่าการทำฟาร์มในบ่อนั้นนำเสนอปัญหาด้านสุขอนามัยและสุขภาพอย่างไร เช่นเดียวกับการเลี้ยงปากกาสุทธิ เนื่องจากคอกส่วนใหญ่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง น้ำเสียจึงปล่อยลงสู่แม่น้ำโดยตรง สิ่งนี้ก่อให้เกิดปัญหาทางสังคมและสิ่งแวดล้อมมากมาย ตามอาหารทะเลชมนอกจากนี้ยังมีหลักฐานการใช้สารเคมีและยาปฏิชีวนะที่ไหลลงสู่แม่น้ำผ่านการทิ้งอย่างผิดกฎหมาย เวียดนามกำลังเพิ่มการรับรองด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อต่อต้านการจัดการที่ผิดพลาดในปัจจุบันและในอดีต ดังนั้นหวังว่าคำแนะนำของเราในการหลีกเลี่ยงปลาชนิดนี้อาจมีการเปลี่ยนแปลง ในขณะเดียวกันตามที่สหพันธ์สัตว์ป่าโลก(WWF) ให้มองหา basa ที่บรรจุฉลาก Aquaculture Stewardship Council เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานี้

slowmotiongli/Shutterstock

ปลาคอดเป็นกระดูกสันหลังของฟิชแอนด์ชิปแบบคลาสสิกและปลาคอดเป็นพันธุ์ทั่วไปของปลาโดยทั่วไป นอกจากนี้ยังเป็นกระดูกสันหลังของการประมงในนิวอิงแลนด์ก่อนที่ประชากรปลาคอดในมหาสมุทรแอตแลนติกในอเมริกาเหนือจะล่มสลายในปี 2535 การทำประมงเกินขนาด การบุกรุกจากเรือประมงระยะไกล และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีล้วนเป็นสาเหตุของอุตสาหกรรมที่มีอายุหลายร้อยปี การจัดการประมงที่ผิดพลาดก็เป็นโทษเช่นกัน เนื่องจากปลาคอดมักถูกจับได้โดยมีอัตราตายสูงจากการจับปลาชนิดอื่น เช่นเอ็นพีอาร์ รายงานในปี 2565 ประชากรปลาคอดในมหาสมุทรแอตแลนติกอาจฟื้นตัว แต่เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้ ในขณะเดียวกัน การประมงปลาค็อดในมหาสมุทรแปซิฟิกกำลังไปได้สวย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากรัฐชายฝั่งตะวันตก อลาสกา หรือบริติชโคลัมเบีย

ดังนั้น ปลาไม่ได้อยู่นอกโต๊ะ เพียงให้แน่ใจว่าปลาที่คุณซื้อมาจากแหล่งที่ยั่งยืน ปลาค็อดแปซิฟิกจากสหรัฐอเมริกาหรือแคนาดาก็ได้ และปลาค็อดแอตแลนติกสามารถไม่เป็นไร พิจารณาสักนิด อันดับแรก หลีกเลี่ยงปลาคอดแอตแลนติกของแคนาดา จากนั้นพยายามตรวจสอบให้แน่ใจว่าแหล่งที่มาคือ Georges Bank หรืออ่าว Maine และสุดท้าย ตรวจสอบให้แน่ใจว่าปลาจากสถานที่เหล่านั้นถูกจับด้วยสายจูงหรือเสาบังคับด้วยมือ

โทนี่ โมแรน/Shutterstock

หรือที่รู้จักกันในชื่อสไลม์เฮดที่มีเสน่ห์ ปลาชนิดนี้เป็นที่รู้จักกันดีจากฉลากที่จำหน่ายได้ง่ายกว่า ส้มนิวซีแลนด์หยาบ เป็นปลาสีขาวเนื้อละเอียดและกลิ่นของหอย ดังนั้น มันจึงเป็นปลาที่ไม่น่ารังเกียจ ซึ่งนำไปสู่ความนิยมและการตกปลามากเกินไปในช่วงปี 1990 ปัจจุบันนี้นำเสนอหนึ่งในความท้าทายที่น่าหงุดหงิดที่สุดในการระบุว่าอะไรดีและไม่ดีเมื่อซื้ออาหารทะเล รายงานและการให้คะแนนที่ขัดแย้งกัน

เดอะวท.มถือว่าการทำประมงหยาบผิวส้มของนิวซีแลนด์เป็นเรื่องราวความสำเร็จ โดยก้าวหน้าจากการถูกคุกคามไปสู่การประมงที่ได้รับการรับรองจาก MSC เป็นครั้งแรกในปี 2559 ในทางกลับกันอาหารทะเลชมตบป้าย "หลีกเลี่ยง" ในหลายโซนของการประมงเดียวกัน เหตุผลของการกำหนดชื่อ Seafood Watch ไม่ได้อยู่ที่การทำประมงเกินขนาดหรือจากจำนวนประชากรที่จับปลามากเกินไป และยังมีผลพลอยได้เล็กๆ น้อยๆ ที่มีค่าอีกด้วย ปัญหาอยู่ที่วิธีการตกปลา Orange Roughy เป็นปลาน้ำลึกที่มักถูกจับได้จากการตกปลาจากท้องน้ำ เนื่องจากปลาอยู่ร่วมกับปะการังและฟองน้ำน้ำลึก อวนขูดก้นจึงสร้างความเสียหายโดยไม่ได้ตั้งใจต่อเพื่อนบ้านเหล่านี้และทำให้ระบบนิเวศเครียด ความผิดพลาดในด้านของความระมัดระวังอาจเป็นแนวทางที่ดีกว่า

CatwalkPhotos/Shutterstock

ตาม พ.ศ. 2564กรีนพีซบทความ ฉลาม 100 ล้านตัวถูกฆ่าทุกปีจากการจับโดยไม่ตั้งใจ การจับครีบ และการละเลยโดยทั่วไปสำหรับสายพันธุ์นี้ แต่ฉลามยังเป็นนักล่าขั้นสูงสุดและคอยตรวจสอบประชากรในระดับล่างของห่วงโซ่อาหาร และช่วยสร้างสมดุลให้กับระบบนิเวศของพวกมัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง

"Finning" คือการฝึกเอาครีบออกจากปลาฉลามทิ้งส่วนที่เหลือของร่างกาย และขายหรือใช้ครีบสำหรับซุปยารักษามะเร็ง แม้ว่าการศึกษาแสดงให้เห็นว่าปริมาณโมโนเมทิลเมอร์คิวรีของปลาฉลามส่วนใหญ่อาจทำให้เกิดมะเร็งแทนที่จะรักษา ในสหรัฐอเมริกาพ.ร.บ.ห้ามขายหูฉลามกลายเป็นกฎหมายในปลายปี 2565 ห้ามขายหรือเก็บเกี่ยวหูฉลาม แคนาดาเองก็ผ่านกฎหมายในปี 2019 ที่ห้ามนำเข้าหรือส่งออกครีบฉลาม โดยสนับสนุนคำสั่งห้ามครีบฉลามที่มีอยู่เดิม ดังนั้น จนกว่าการฆ่าปลาฉลามจะสงบลงและจำนวนประชากรจะเพิ่มขึ้น จะเป็นการดีที่สุดที่จะปล่อยปลาฉลามไว้ตามลำพัง

mikeledray/Shutterstock

ปลากะพงแดงอเมริกัน (สายพันธุ์) เป็นปลาที่สับสนในการซื้ออย่างมีความรับผิดชอบ ตำแหน่งที่จับได้เป็นตัวกำหนดที่ดี หรือควรจะเป็น ปลากะพงที่จับได้ในส่วนของอ่าวเม็กซิโกของสหรัฐอเมริกาถูกระบุว่าเป็นทางเลือกที่ดีโดยอาหารทะเลชมเพราะแม้ว่าจำนวนประชากรจะหมดลง แต่ก็ไม่ได้อยู่ภายใต้การทำประมงเกินขนาดเหมือนในอดีต แต่ปลาชนิดเดียวกันจากแหล่งน้ำเดียวกันที่จับได้ในเม็กซิโกมีรายชื่อที่หลีกเลี่ยงจากกลุ่มเดียวกัน เนื่องจากเม็กซิโกไม่รักษาข้อจำกัดที่เข้มงวดซึ่งเรียกร้องในพระราชบัญญัติ Magnuson-Stevens ซึ่งปรับปรุงในปี 2018 เพื่อช่วยสร้างปลากะพงแดงขึ้นมาใหม่ การประมง

แต่นโยบายข้ามชาติไม่ได้เป็นเพียงประเด็นเดียวที่ทำให้เกิดความสับสน ไปทั่วฟลอริดาไปจนถึงฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ปลากะพงแดงที่จับได้ในแนวดิ่งแบบเดียวกับที่ใช้ในอ่าวไทยได้รับคะแนน "หลีกเลี่ยง" ประชากรในมหาสมุทรแอตแลนติกผ่านการทำประมงเกินขนาดและถูกพิจารณาว่าทำประมงมากเกินไป ทำให้การฟื้นฟูมีความท้าทาย หากไม่ใช่ก็เป็นไปไม่ได้ หากคุณสามารถพูดได้ตรงประเด็น ให้ถามคนขายปลาของคุณว่าที่ไหนและอย่างไรปลากะพงแดงถูกจับเมื่อซื้อ